آنکه صفت خوب دارد با صفات نکو
خوش صفات
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خوش صفات. [ خوَش ْ / خُش ْ ص ِ ] ( ص مرکب ) آنکه صفت خوب دارد. با صفات نکو :
ما چو شطرنجیم اندر برد و مات
برد و مات ما ز تست ای خوش صفات.
ما چو شطرنجیم اندر برد و مات
برد و مات ما ز تست ای خوش صفات.
مولوی.
کلمات دیگر: