خان. چون دوزخ .
دوزخ سرا
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دوزخ سرا. [ زَ س َ] ( اِ مرکب ) خانه ای چون دوزخ. سرایی چون جهنم از حیث معذب بودن شخص در آن. جای سخت پرعذاب :
در خون نشسته ام که چرا خوش نشسته اند
این خواندگان خلد به دوزخ سرای ری.
دل ز دوزخ سرای دوشین تافت.
در خون نشسته ام که چرا خوش نشسته اند
این خواندگان خلد به دوزخ سرای ری.
خاقانی.
چونکه ماهان چنان بهشتی یافت دل ز دوزخ سرای دوشین تافت.
نظامی.
کلمات دیگر: