کلمه جو
صفحه اصلی

لهابیم

لغت نامه دهخدا

لهابیم. [ ل ِ ب َ ] ( اِخ ) ( شعله ورشدگان ) ( سفر پیدایش 10:13 و 1 تواریخ ایام 1:11 ). قبیله ای هستند که به اسم لوبیان ( 2 تواریخ ایام 12:3 و16:8 دانیال 11:43 ) یا لوبیم ( کتاب ناحوم 3:9 ) یا لبیا معروفند. ( اعمال رسولان 2:10 ). و در نوشته هائی که بر خرابه های مصر می باشد لیو گفته شده است. خلاصه ایشان از نسل حام بودند که در شمال آفریقا به طرف مغرب مصر سکونت داشتند و فنیقیان بر ایشان دست یافته اراضی ایشان را که در قرب جزایر مغربی میداشتند متصرف گشته ایشان را به آفریقا راندند و همچنین وقتی یونانیان بر اراضی که در سمت کیرینیه واقع بود دست یافته تا کلیه اراضی مسطوره جزء مملکت روم گردید و لهابیم درقدیم مصریان را ضدیت میکردند. ( قاموس کتاب مقدس ).


کلمات دیگر: