نای سرغین. [ ی ِ س ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به سرغین شود :
خروش آمد و ناله گاودم
دم نای سرغین و روئینه خم.
دم نای سرغین برآمد به ماه.
خروش آمد و ناله گاودم
دم نای سرغین و روئینه خم.
فردوسی.
چو آمد به نزدیکی رزمگاه دم نای سرغین برآمد به ماه.
فردوسی.