لغت نامه دهخدا

هنبص . [ هِم ْ ب ِ ] (ع ص ) مرد سست حقیر هیچکاره . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

هنبص . [ هِم ْ ب ِ ] (ع ص ) مرد سست حقیر هیچکاره . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

<div class="boxBd">هنبص. [ هُم ْ ب ُ] ( ع ص ) کلان شکم. ( منتهی الارب ). رجوع به هنبض شود. <hr>هنبص. [ هِم ْ ب ِ ] ( ع ص ) مرد سست حقیر هیچکاره. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).</div>

هنبص. [ هُم ْ ب ُ] ( ع ص ) کلان شکم. ( منتهی الارب ). رجوع به هنبض شود. هنبص. [ هِم ْ ب ِ ] ( ع ص ) مرد سست حقیر هیچکاره. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).