گلیست سفید که گیوه مستعمل را پس از شستن با آب سفید کند .
گل گیوه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گل گیوه. [ گ ِ ل ِ وَ / وِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلی است سفید که گیوه مستعمل را پس از شستن باآن سفید کند. گلی است سپیدرنگ که چمچم ، یعنی گیوه را چون شوخگن شود بدان سپید کنند. ( یادداشت مؤلف ).
کلمات دیگر: