<div class="boxBd"><b>( وکلة )</b> وکلة. [ وُ ک َ ل َ ] ( ع ص ) ( رجل... ) مرد عاجز که کار خود را به دیگری سپارد و بر وی تکیه کند. وَکَل. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): رجل وکلة نکلة؛ مردی که کاری با مردمان گذارد از عجز. ( مهذب الاسماء ).</div>

( وکلة ) وکلة. [ وُ ک َ ل َ ] ( ع ص ) ( رجل... ) مرد عاجز که کار خود را به دیگری سپارد و بر وی تکیه کند. وَکَل. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): رجل وکلة نکلة؛ مردی که کاری با مردمان گذارد از عجز. ( مهذب الاسماء ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">مرد عاجز که کار خود را بدیگری سپارد و بر وی تکیه کند وکل</div>

مرد عاجز که کار خود را بدیگری سپارد و بر وی تکیه کند وکل

فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">وکلة.</span> [ وُ ک َ ل َ ] (ع ص ) (رجل ...) مرد عاجز که کار خود را به دیگری سپارد و بر وی تکیه کند. وَکَل . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): رجل وکلة نکلة؛ مردی که کاری با مردمان گذارد از عجز. (مهذب الاسماء).<br></p>

وکلة. [ وُ ک َ ل َ ] (ع ص ) (رجل ...) مرد عاجز که کار خود را به دیگری سپارد و بر وی تکیه کند. وَکَل . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): رجل وکلة نکلة؛ مردی که کاری با مردمان گذارد از عجز. (مهذب الاسماء).

وکله

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا