چکاده. [ چ َ دَ / دِ ] ( اِ ) بمعنی چکاد است که تارک سر باشد. ( برهان ). تارک سر. ( جهانگیری ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( رشیدی ). فرق سر. ( ناظم الاطباء ).چکاد و چکاه و میان سر :
نخستین پیش میدان شد پیاده
قدم غرقه در آهن تا چکاده.
شیخ عطار ( از انجمن آرا ).
و رجوع به چکاد و چکاه شود. || بالای پیشانی. ( برهان ). برآمدگی پیشانی. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به چکاد شود. || سر کوه. ( برهان ). قله کوه خصوصاً. ( رشیدی ). قله کوه. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به چکاد شود. || سپر باشد که ترکان قلخان گویند. ( برهان ). سپر. ( جهانگیری ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به چکاد شود.