کلمه جو
صفحه اصلی

بغله

فرهنگ فارسی

استرماده، قاطرماده
( اسم ) بغل ابط .

لغت نامه دهخدا

بغله . [ ب َ ل َ / ل ِ ] (اِ) حصه ٔ شبیه به بغل در جسمی یا چیزی . حرف «ها» در آخر لفظ مذکور بمعنی شباهت است مثل زبانه ، پایه ، دهانه . (از فرهنگ نظام ).


بغلة. [ ب َ ل َ ] (ع اِ) مؤنث بغل . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). استر ماده و قاطر ماده . ج ، بغال و بَغَلات .(ناظم الاطباء). || وقتی چیزی زیادی باشد بمثل گویند: زید فی الشطرنج بغلة. (از دزی ج 1 ص 101).


( بغلة ) بغلة. [ ب َ ل َ ] ( ع اِ ) مؤنث بغل. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). استر ماده و قاطر ماده. ج ، بغال و بَغَلات.( ناظم الاطباء ). || وقتی چیزی زیادی باشد بمثل گویند: زید فی الشطرنج بغلة. ( از دزی ج 1 ص 101 ).
بغله. [ ب َ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) حصه شبیه به بغل در جسمی یا چیزی. حرف «ها» در آخر لفظ مذکور بمعنی شباهت است مثل زبانه ، پایه ، دهانه. ( از فرهنگ نظام ).

گویش مازنی

/baghele/ سراشیبی تپه - دامنه ی تپه

۱سراشیبی تپه ۲دامنه ی تپه



کلمات دیگر: