<div class="boxBd">رسوا نمودن. [ رُس ْ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) بی آبرو کردن. زشتیهای نهانی اعمال کسی را فاش ساختن. رسوا کردن. ( از یادداشت مؤلف ). ذأم. ذحم. ( منتهی الارب ) : <br>خنده رسوا می نماید پسته بی مغز را<br>چون نداری مایه از لاف سخن خاموش باش.<div class="au">صائب تبریزی.</div>چنان رسوا نمودم تقوی ِ دیرینه خود را<br>که کردم ریش قاضی خرقه پشمینه خود را.<div class="au">آرزو اکبرآبادی ( از ارمغان آصفی ).</div>و رجوع به رسوا کردن شود.</div>

رسوا نمودن. [ رُس ْ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) بی آبرو کردن. زشتیهای نهانی اعمال کسی را فاش ساختن. رسوا کردن. ( از یادداشت مؤلف ). ذأم. ذحم. ( منتهی الارب ) : خنده رسوا می نماید پسته بی مغز را چون نداری مایه از لاف سخن خاموش باش. صائب تبریزی. چنان رسوا نمودم تقوی ِ دیرینه خود را که کردم ریش 

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">بی آبرو کردن زشتیهای نهانی اعمال کسی را فاش ساختن .</div>

بی آبرو کردن زشتیهای نهانی اعمال کسی را فاش ساختن .

رسوا نمودن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا