<div class="boxBd">رستمین. [ رُ ت َ ] ( اِ ) گیاهی که تازه روییده باشد. ( ناظم الاطباء ) ( از شعوری ج 2 ورق 25 ) : <br>خورد رستمین از زمین آب و خاک <br>کند همچو خود هرچه را خورد پاک.<div class="au">اسدی ( از شعوری ).</div>رجوع به رستنین و رستنی شود.</div>

رستمین. [ رُ ت َ ] ( اِ ) گیاهی که تازه روییده باشد. ( ناظم الاطباء ) ( از شعوری ج 2 ورق 25 ) : خورد رستمین از زمین آب و خاک کند همچو خود هرچه را خورد پاک. اسدی ( از شعوری ). رجوع به رستنین و رستنی شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">گیاهی که تازه روییده باشد</div>

گیاهی که تازه روییده باشد

رستمین

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا