خرو بار خرو گاله
خر و خور
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خر و خور. [ خ َ رُ خوَرْ / خُرْ / خو ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) خر و بار. خر و گاله :
گر بقیامت شوی بی خر و خور عمل
به که خجالت بری چون بگشایند بار.
گر بقیامت شوی بی خر و خور عمل
به که خجالت بری چون بگشایند بار.
سعدی.
کلمات دیگر: