حز

حز. [ ح َ ز ز ] (اِخ ) موضعی است به سراة که میان یمن و تهامه است و معدن لاژورد دارد، و سومین سراة به حساب آید. (معجم البلدان ). رجوع به سراة شود.

حز. [ ح َ ز ز ](ع اِ) رخنه و بریدگی در چیزی . فُرجَه . ج ، حزوز. || نزد اطباء تفرق اتّصالی در وسط عضله بعرض . جدا ساختن پیوندیست که در وسط عضله میباشد از طریق پهنا. (بحر الجواهر). || رخنه ٔ کمان . (مهذب الاسماء). || وقت . هنگام . || زمین مغاک . || مرد زشت کلام . مرد درشت کلام .

حز. [ح َ ز ز ] (ع مص ) بریدن . بریدن سر یا اندامی دیگر. (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). قطع. بریدن گیاه و موی و مثل آن . || خراشیدن . خراش دادن . || رخنه در چیزی افکندن . رخنه در چوب افکندن . (تاج المصادر بیهقی ). || افزون شدن در شرف و کرم . || اندازه کردن . فرض و تقدیر کردن .