رستگاری یافتن

( مصدر ) خلاص شدن نجات یافتن .

رستگاری یافتن. [ رَ ت َ / رَ ت َ ] ( مص مرکب ) خلاص شدن. نجات یافتن. ( فرهنگ فارسی معین ). استفلاح. ( منتهی الارب ) :
از کجی به که روی برتابید
رستگاری ز راستی یابید.کسی یابد ز دوران رستگاری
که بردارد عمارت زین عماری.