محل بافتن زنار
زنار تابی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زنارتابی.[ زُن ْ نا ] ( اِ مرکب ) محل بافتن زنار :
تنت در رگ و ریشه کفری نهاد
که دکان زنارتابی گشاد.
تنت در رگ و ریشه کفری نهاد
که دکان زنارتابی گشاد.
ظهوری ( از آنندراج ).
|| ( حامص مرکب ) عمل زنارتاب. عمل زنارباف.کلمات دیگر: