صفحه اصلی
رسن باف
بستن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
رسن بافنده که رسن ببافد
لغت نامه دهخدا
رسن باف. [ رَ سَم ْ ] ( نف مرکب ) رسن بافنده. که رسن ببافد. ( یادداشت مؤلف ). حبال. ( دهار ).
کلمات دیگر: