دشمن شدن

عداوت پیدا کردن .

دشمن شدن. [ دُم َ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) عداوت پیدا کردن. مقابل دوست شدن. کینه و خصومت یافتن با کسی : اگر این بنده آن شرایط درخواهد تمام... همه این خدمتکاران بر من بیرون آیند و دشمن من شوندی. ( تاریخ بیهقی ).
کسی کز خدمتت دوری کند هیچ
بر او دشمن شود گردون گردا.اگر دهر منکر شود فضل او را
شود دشمن دهر لیل و نهارش.بنشاند آب آذرش بگریزد آب از آذرش
یک رکن او چون دوست شد دشمن شود آن دیگرش.گرم دشمن شوی یا دوست گیری
نخواهم دست از دامن گسستن.من این پاکیزه رویان دوست دارم
وگر دشمن شوندم خلق عالم.ما را سریست با تو که گر اهل روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم.