شادباد مشایخ یا پینه شلوار یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان میدان چای بخش مرکزی شهرستان تبریز واقع شده است. پینه شالوار در شش کیلومتری جنوب شرقی تبریز و در دو کیلومتری جنوب گردشگاه ایل گلی واقع شده است.
برپایهٔ سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ خورشیدی، جمعیت این روستا بالغ بر ۴٬۳۱۷ نفر بوده که از این تعداد، ۲٬۲۰۵ نفر مرد و ۲٬۱۱۲ نفر زن بوده اند؛ همچنین شمار خانوارهای ساکن این روستا بالغ بر ۱٬۰۸۶ خانوار بوده است.
گورستان شادباد مشایخ که مدفن برخی از شیخان و عارفان شهر تبریز در سده های هفت، هشت و نه هجری است، در جوار این روستا و در دامنهٔ تپه ای واقع شده است.
عامه مردم و خود روستاییان، نام این روستا را «پینه شالوار» می نامند. در وقف نامه ربع رشیدی متعلق به ربع اول قرن هشتم، صفحه ۳۷۴ و کتاب های مزارات تبریز مانند روضات الجنان و جنات الجنان حافظ حسین کربلایی و روضه اطهار ملاحشری تبریزی، نام این روستا «شادباد» و در الواح قبور متعلق به قرن هفت و هشت هجری موجود در گورستان شادباد مشایخ، «شادآباد» قید گردیده است؛ اما غیاث الدین خواندمیر، مؤلف تاریخ حبیب السیر، سه قرن بعد، نام این قریه را «پیران شروان» درج کرده است.
برپایهٔ سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ خورشیدی، جمعیت این روستا بالغ بر ۴٬۳۱۷ نفر بوده که از این تعداد، ۲٬۲۰۵ نفر مرد و ۲٬۱۱۲ نفر زن بوده اند؛ همچنین شمار خانوارهای ساکن این روستا بالغ بر ۱٬۰۸۶ خانوار بوده است.
گورستان شادباد مشایخ که مدفن برخی از شیخان و عارفان شهر تبریز در سده های هفت، هشت و نه هجری است، در جوار این روستا و در دامنهٔ تپه ای واقع شده است.
عامه مردم و خود روستاییان، نام این روستا را «پینه شالوار» می نامند. در وقف نامه ربع رشیدی متعلق به ربع اول قرن هشتم، صفحه ۳۷۴ و کتاب های مزارات تبریز مانند روضات الجنان و جنات الجنان حافظ حسین کربلایی و روضه اطهار ملاحشری تبریزی، نام این روستا «شادباد» و در الواح قبور متعلق به قرن هفت و هشت هجری موجود در گورستان شادباد مشایخ، «شادآباد» قید گردیده است؛ اما غیاث الدین خواندمیر، مؤلف تاریخ حبیب السیر، سه قرن بعد، نام این قریه را «پیران شروان» درج کرده است.
wiki: شادباد مشایخ