فرش پاکستان
فرشبافی پاکستان پس از جنگ جهانی دوم و کسب استقلال در سال ۱۹۴۷میلادی با برنامه ریزی و مطالعات کافی رو به رشد می گذراند، تا این زمان قالی بافی این کشور تحت تاثیر قالی بافی هند بوده است، بعبارت دیگر آنچه که هندیها از ایران و دیگر کشورها اقتباس می کردند در فرشبافی پاکستان نیز اعمال می شد، دولت مستقل پاکستان در دوره جدید با تاسیس سازمانها و کارگاه های تولیدی متخصص و تولید کنندگان فرش دستباف را گرد هم آورده و با پرداخت یارانه تولید موجبات احیای مجدد حرفه ای که رو به انحطاط گزارده بود را فراهم می آورد. از جمله کارهای حمایتی این بود که بافندگان با تجربه را با امتیازاتی ویژه از هند و ترکمنستان به کشور فراخوانده و در شهرهایی مثل کراچی و لاهور و اسلام آباد در کارگاه های تازه تاسیس به کار می گمارند.
از سال ۱۹۶۰ میلادی به منظور تولید بیشتر و توسعه صادرات و امور بازرگانی فرش با تمهیداتی ویژه به عمل می آورند، از قبیل معافیت از مالیات و بهره مندی از کمکهای مالی دولتی و شرایط مناسبی را برای ترویج فرشبافی کشور بوجود می آورند، یکی دیگر از اقدامات مؤثر دولت این بوده که برای برخی از بافندگان که علاقه به اشتغال در مراکز کارگاهی متمرکز نداشتند، مساعدت می نمود تا این قبیل افراد کارگاه های شخصی و خانگی را راه اندازی کنند برای تشویق و ترغیب با انعقاد قرار دادهای مقاطعه کاری به آنها کمک می کرد تا بر ابزار تولید تملک داشته باشند با این روش شخص، مالک ابزار کار و حاصل تولید می شد، با اعمال این روشها یعنی استخدام نیروی کار ثابت در کارگاه ها و کمک های مالی برای تولیدات خانگی، شرایط مناسبی فراهم شد تا صادرات فرش این کشور بسرعت افزایش یابد. مواد اولیه فرشهای پاکستانی ابریشم، پشم ونخ پنبه ای است که با گره نا متقارن بصورت دو پوده و با رجشمار بالا (ریز بافت) در قیاس با فرشهای هندی بافته می شوند. در گذشته ای نه چندان دور، طرح های قالی این کشور اقتباسی از الگوهای ترکمن (بخارا) بود، اما امروزه بیشتر از طرح های ایرانی اقتباس می شود. تولید قالی در شهرهای لاهور، کراچی، حیدر آباد و پیشاور متمرکز است. فرشهای پاکستان از نظر طرح و نقشه دو دسته اند: دسته اول فرشهایی هستند که با طرح ها و نقشه های ترکمنی بنام گل بخارا و همچنین نقشه های شکسته وهندسی ساده بافته می شوند که با طرح های دیگر کشورها مثل ایران و ترکیه و هند تولید می شوند و معمولا بنام موری بخارایی، موری کاشان، موری اصفهان و ... شهرت دارند. بطور کلی طرح هاییکه در فرشبافی پاکستان رواج دارند عبارتند از: نقشه بخارایی ترکمن، نقشه های بلوچی، نقشه های روستایی، نقشه های آناتولی یا ترکیه ای، نقشه ای هندی و نقشه های ایرانی از قبیل انواع لچک و ترنج، طرح های افشان شاه عباسی، نقشه های درختی، شکارگاه جانوری و نقشه های محرابی و ...
فرشبافی پاکستان پس از جنگ جهانی دوم و کسب استقلال در سال ۱۹۴۷میلادی با برنامه ریزی و مطالعات کافی رو به رشد می گذراند، تا این زمان قالی بافی این کشور تحت تاثیر قالی بافی هند بوده است، بعبارت دیگر آنچه که هندیها از ایران و دیگر کشورها اقتباس می کردند در فرشبافی پاکستان نیز اعمال می شد، دولت مستقل پاکستان در دوره جدید با تاسیس سازمانها و کارگاه های تولیدی متخصص و تولید کنندگان فرش دستباف را گرد هم آورده و با پرداخت یارانه تولید موجبات احیای مجدد حرفه ای که رو به انحطاط گزارده بود را فراهم می آورد. از جمله کارهای حمایتی این بود که بافندگان با تجربه را با امتیازاتی ویژه از هند و ترکمنستان به کشور فراخوانده و در شهرهایی مثل کراچی و لاهور و اسلام آباد در کارگاه های تازه تاسیس به کار می گمارند.
از سال ۱۹۶۰ میلادی به منظور تولید بیشتر و توسعه صادرات و امور بازرگانی فرش با تمهیداتی ویژه به عمل می آورند، از قبیل معافیت از مالیات و بهره مندی از کمکهای مالی دولتی و شرایط مناسبی را برای ترویج فرشبافی کشور بوجود می آورند، یکی دیگر از اقدامات مؤثر دولت این بوده که برای برخی از بافندگان که علاقه به اشتغال در مراکز کارگاهی متمرکز نداشتند، مساعدت می نمود تا این قبیل افراد کارگاه های شخصی و خانگی را راه اندازی کنند برای تشویق و ترغیب با انعقاد قرار دادهای مقاطعه کاری به آنها کمک می کرد تا بر ابزار تولید تملک داشته باشند با این روش شخص، مالک ابزار کار و حاصل تولید می شد، با اعمال این روشها یعنی استخدام نیروی کار ثابت در کارگاه ها و کمک های مالی برای تولیدات خانگی، شرایط مناسبی فراهم شد تا صادرات فرش این کشور بسرعت افزایش یابد. مواد اولیه فرشهای پاکستانی ابریشم، پشم ونخ پنبه ای است که با گره نا متقارن بصورت دو پوده و با رجشمار بالا (ریز بافت) در قیاس با فرشهای هندی بافته می شوند. در گذشته ای نه چندان دور، طرح های قالی این کشور اقتباسی از الگوهای ترکمن (بخارا) بود، اما امروزه بیشتر از طرح های ایرانی اقتباس می شود. تولید قالی در شهرهای لاهور، کراچی، حیدر آباد و پیشاور متمرکز است. فرشهای پاکستان از نظر طرح و نقشه دو دسته اند: دسته اول فرشهایی هستند که با طرح ها و نقشه های ترکمنی بنام گل بخارا و همچنین نقشه های شکسته وهندسی ساده بافته می شوند که با طرح های دیگر کشورها مثل ایران و ترکیه و هند تولید می شوند و معمولا بنام موری بخارایی، موری کاشان، موری اصفهان و ... شهرت دارند. بطور کلی طرح هاییکه در فرشبافی پاکستان رواج دارند عبارتند از: نقشه بخارایی ترکمن، نقشه های بلوچی، نقشه های روستایی، نقشه های آناتولی یا ترکیه ای، نقشه ای هندی و نقشه های ایرانی از قبیل انواع لچک و ترنج، طرح های افشان شاه عباسی، نقشه های درختی، شکارگاه جانوری و نقشه های محرابی و ...
wiki: طرح و نقشه فرش پاکستان