عباس اسلامی متخلص به بارز (زادهٔ ۱۳۰۰، شهرستان اهر – ۲۴ آبان ۱۳۹۰، اهر) شاعر معاصر و نویسنده ترک زبان ایرانی بود.
اولین کتاب عباس بارز بنام «گل های رنگارنگ»، که به زبان ترکی و فارسی نگاشته شده، توسط کتابخانه فردوسی تبریز منتشر شده است.
«ائل دایاقینا سلام» در سال ۱۳۴۶ توسط مؤسسه مطبوعاتی یزدانی چاپ و منتشر شده است. اشعار این منظومه آن طور که در مقدمه به آن اشاره شده در سال ۱۳۳۳ سروده شده اند. این منظومه در واقع نظیره ای بر «حیدربابایه سلام» شهریار است.
مجموعه شعر یاسلی ساوالان آخرین اثر منتشر شدهٔ عباس بارز است. در این کتاب مجموعه ای از اشعار ترکی خود را که عمدتاً در قالب های سنتی سروده شده فراهم آورده است. موضوعات اجتماعی و بومی پاره ای از مضامین این اشعار را تشکیل می دهد.
از اثرات عمر هشتاد و پنج ساله بارز هنوز هم ثمرات بسیاری هست که به زیر چاپ نرفته اند، از آن جمله اند: «آی عاشیقلار یاسا گلین»، «چوبان قارداش»، «ساری داش»، «شئیور پوئه ماسی»، «بایاتی لار»، «ساری و سوسن داستانی».
او در روستای آی پیرزن، واقع در نزدیکی اهر، متولد شد. پدرش شیخ الاسلام «میرزا جعفر» و از عالمان منطقه قره داغ بود. بارز دوران تحصیل را پیش پدر و در مکتب خانه دینی، حوزوی ادامه داد. او در نوجوانی عاشق دختری از اقوام پدریش شده و تحت تأثیر عشق اولین شعرش را در ۱۶ سالگی سرود. عباس اسلامی در سال های آغازین شاعری «مهجور» تخلص می کرد و سپس تخلص «بارز» را برای خود انتخاب کرد. بارز از اول کشاورزی می کرد. در آغاز جوانی در اداره ریشه کنی مالاریا در اهر استخدام شد. چندی بعد، در سال ۱۳۴۰، از آنجا بیرون آمده در اداره آموزش و پرورش به عنوان معلم استخدام شد. او پس از ۳۰ سال تدریس، در سال ۱۳۷۰، باز نشسته شد. بارز روز سه شنبه ۲۴ آبان ماه ۱۳۹۰ در اهر درگذشت. پیکر او در آی پیرزن در زمینی کنار خانهٔ قدیمی اش به خاک سپرده شد.
اولین کتاب عباس بارز بنام «گل های رنگارنگ»، که به زبان ترکی و فارسی نگاشته شده، توسط کتابخانه فردوسی تبریز منتشر شده است.
«ائل دایاقینا سلام» در سال ۱۳۴۶ توسط مؤسسه مطبوعاتی یزدانی چاپ و منتشر شده است. اشعار این منظومه آن طور که در مقدمه به آن اشاره شده در سال ۱۳۳۳ سروده شده اند. این منظومه در واقع نظیره ای بر «حیدربابایه سلام» شهریار است.
مجموعه شعر یاسلی ساوالان آخرین اثر منتشر شدهٔ عباس بارز است. در این کتاب مجموعه ای از اشعار ترکی خود را که عمدتاً در قالب های سنتی سروده شده فراهم آورده است. موضوعات اجتماعی و بومی پاره ای از مضامین این اشعار را تشکیل می دهد.
از اثرات عمر هشتاد و پنج ساله بارز هنوز هم ثمرات بسیاری هست که به زیر چاپ نرفته اند، از آن جمله اند: «آی عاشیقلار یاسا گلین»، «چوبان قارداش»، «ساری داش»، «شئیور پوئه ماسی»، «بایاتی لار»، «ساری و سوسن داستانی».
او در روستای آی پیرزن، واقع در نزدیکی اهر، متولد شد. پدرش شیخ الاسلام «میرزا جعفر» و از عالمان منطقه قره داغ بود. بارز دوران تحصیل را پیش پدر و در مکتب خانه دینی، حوزوی ادامه داد. او در نوجوانی عاشق دختری از اقوام پدریش شده و تحت تأثیر عشق اولین شعرش را در ۱۶ سالگی سرود. عباس اسلامی در سال های آغازین شاعری «مهجور» تخلص می کرد و سپس تخلص «بارز» را برای خود انتخاب کرد. بارز از اول کشاورزی می کرد. در آغاز جوانی در اداره ریشه کنی مالاریا در اهر استخدام شد. چندی بعد، در سال ۱۳۴۰، از آنجا بیرون آمده در اداره آموزش و پرورش به عنوان معلم استخدام شد. او پس از ۳۰ سال تدریس، در سال ۱۳۷۰، باز نشسته شد. بارز روز سه شنبه ۲۴ آبان ماه ۱۳۹۰ در اهر درگذشت. پیکر او در آی پیرزن در زمینی کنار خانهٔ قدیمی اش به خاک سپرده شد.
wiki: عباس بارز