طبیعت گرایی دینی

طبیعت گرایی دینی رویکردی به معنویت است که خالی از فراطبیعی گرایی است. تمرکز روی ویژگی های مذهبی جهان/طبیعت، درک آن و پاسخ به آن (تفسیری، معنوی و اخلاقی) است. این ها موجب رشد یک اخلاق زیستی می شود. هرچند این دیدگاه در میراث باستانی بسیاری فرهنگ های فلسفی وجود داشته است، جنبش مدرن آن هنوز به خوبی تعریف نشده است. طبق برخی منابع، طبیعت گرایی خداباور یا ناخداباور چشم انداز الهیاتی پایه ای دین لیبرال و انسان گرایی دینی است.طبیعت گرایی دینی' />