طرح های عوام گرایانه در ایران به مجموعه طرح هایی گفته می شود که با وجود ایرادات علمی، عقلی و منطقی به دلیل آنکه از سوی اکثریت عوام جامعه مورد پسند زودگذر است، از طرف افرادی که نیازمندِ حمایت عوام جامعه هستند مطرح و ارائه و اجرا می گردد. در راه و منشِ پوپولیسم یا عوام گرایی هدف رأی عامه مردم است.
رفتارها و طرح های پوپولیستی، بازی با حقوق گروهی از مردم و ندید گرفتن منفعت بلندمدت آنها به پای مصلحت ها و منافع سیاسی زودبازده، و طرح شعارهای وسوسه انگیز عوام فریبی و خیانت به مردم ناآگاه (از جمله حتی حامیان فرد پوپولیست، که شعار حمایت از او را سر می دهند) است.
به صورت کلی ارادهٔ عوامگرایان پشت مفهوم موسع و تعریف نشده " منافع مردم " پنهان شده و به جنگ واقعیتها و اصول مسلم علمی و مدیریتی و واقعیتهای عریان اجتماعی می روند. مفهوم منافع مردم آنقدر کلی است که نه تنها نمی توان با سنجه های عینی و مادی از پس اندازه گیری آن برآمد، بلکه بالعکس آنقدر فراخ و گل و گشاد است که هر سیاستمدار پوپولیستی می تواند پشت آن سنگر بگیرد.
اصولاً جوامع با نگرش کوتاه مدت راحت تر اسیر پوپولیسم می شوند، پوپولیسم مقابل عقلانیت و خردگرایی است. آنها اهل استدلال عقلانی و خردورزی و بررسی ابعاد آثار درازمدتِ تصمیم خود بر کشور و مردم نیستند و صرفاً می خواهند به هدف و منفعت «کوتاه مدت مورد نظر خود» دست یابند.
پوپولیست ها بر رفتار عوام آگاه هستند و روانشناسی مردم را خوب می دانند و بر این واقعیت واقفند که مردم به راحتی مصلحت و خیر بلندمدتشان را فدایی دستاوردهای کوتاه مدت می کنند.
ظاهر پوپولیسم منفعت مردم است اما باطن و خروجی آن به زیان مردم است. پوپولیسم نوعی مخدر است و اعتیادآور که مردم به سرمستی کوتاه مدت ناشی از آن دل خوش می دارند.
رفتارها و طرح های پوپولیستی، بازی با حقوق گروهی از مردم و ندید گرفتن منفعت بلندمدت آنها به پای مصلحت ها و منافع سیاسی زودبازده، و طرح شعارهای وسوسه انگیز عوام فریبی و خیانت به مردم ناآگاه (از جمله حتی حامیان فرد پوپولیست، که شعار حمایت از او را سر می دهند) است.
به صورت کلی ارادهٔ عوامگرایان پشت مفهوم موسع و تعریف نشده " منافع مردم " پنهان شده و به جنگ واقعیتها و اصول مسلم علمی و مدیریتی و واقعیتهای عریان اجتماعی می روند. مفهوم منافع مردم آنقدر کلی است که نه تنها نمی توان با سنجه های عینی و مادی از پس اندازه گیری آن برآمد، بلکه بالعکس آنقدر فراخ و گل و گشاد است که هر سیاستمدار پوپولیستی می تواند پشت آن سنگر بگیرد.
اصولاً جوامع با نگرش کوتاه مدت راحت تر اسیر پوپولیسم می شوند، پوپولیسم مقابل عقلانیت و خردگرایی است. آنها اهل استدلال عقلانی و خردورزی و بررسی ابعاد آثار درازمدتِ تصمیم خود بر کشور و مردم نیستند و صرفاً می خواهند به هدف و منفعت «کوتاه مدت مورد نظر خود» دست یابند.
پوپولیست ها بر رفتار عوام آگاه هستند و روانشناسی مردم را خوب می دانند و بر این واقعیت واقفند که مردم به راحتی مصلحت و خیر بلندمدتشان را فدایی دستاوردهای کوتاه مدت می کنند.
ظاهر پوپولیسم منفعت مردم است اما باطن و خروجی آن به زیان مردم است. پوپولیسم نوعی مخدر است و اعتیادآور که مردم به سرمستی کوتاه مدت ناشی از آن دل خوش می دارند.