طرح ضربتی افزایش تولید بنزین

طرح ضربتی افزایش تولید بنزین به دنبال افزایش تحریم های بین المللی در ۶ مجتمع پتروشیمی شازند اراک، جم، برزویه (نوری)، امیر کبیر، واحد آروماتیک بندر امام و بوعلی سینا با ظرفیت تولید روزانه ۱۵ تا ۱۷ میلیون لیتر بنزین و ۹ میلیون لیتر گازوئیل آغاز شد. قانون تحریم همه جانبه ایران در سال ۱۳۸۹ به تصویب کنگره آمریکا رسید. این تحریم ها رئیس جمهور آمریکا را قادر می سازد تا شرکت های خارجی که به ایران بنزین و دیگر فراوردهای نفتی پالایش شده را صادر می کنند، مجازات کند. در سال ‍۱۳۸۹ در حالی که ایران چهارمین صادرکننده بزرگ نفت در جهان و دومین در اوپک بود، ظرفیت پالایش نفت به اندازه کافی برای پاسخ گویی به تقاضای خود را نداشت، و بر اساس گزارش ها ۴۰٪ بنزین و ٪۱۱ سوخت گازوییل مصرفی خود را وارد می کرد. ایران در حال دو برابر کردن ظرفیت تولید بنزین تا ۴۸۰ هزار متر مکعب در روز تا سال ۲۰۱۲ میلادی است، که در آن نقطه ممکن است تبدیل به یک صادر کننده خالص بنزین شود.
پیش از تصویب تحریم بنزین علیه ایران، مسعود میر کاظمی، وزیر نفت، اجرای طرح ضربتی افزایش تولید بنزین یا همان طرح تولید بنزین از طریق واحدهای پتروشیمی را اعلام کرده بود. وی اعلام کرد:
ما در مرحله اول این طرح همه واحدهای پتروشیمی را درگیر نکرده ایم و تولید را با ۱۴ میلیون لیتر در روز شروع کرده ایم که با در نظر گرفتن ۴۴ میلیون لیتر تولید فعلی پالایشگاه ها، توان تولید بنزین داخلی به ۵۸ میلیون و ۵۰۰ هزار لیتر در روز می رسد که به این ترتیب جمهوری اسلامی عملاً موضوع تحریم بنزین را بی اثر می کند.
این طرح در ۳ مجتمع پتروشیمی بوعلی، بندر امام خمینی و پتروشیمی برزویه کلید خورد. و دست کم تا تابستان سال ۱۳۹۲ بنزین در پتروشیمی ها تولید شد.
عبدالحسین بیات درباره چگونگی تولید بنزین در پتروشیمی گفت:
در واحدهای پتروشیمی جم، اراک و امیرکبیر محصولی به نام بنزین پیرولیز پس از فرآورش به بنزین معمولی تبدیل می شود.