شاخه نبات یا به اصطلاح عامیانه "شاخ نبات" به مقداری نبات گویند که بلور های آن به صورت شاخه درآمده باشد. نبات به صورت شاخه، کاسه یا در اشکال دیگر فروخته می شود. منظور مهم دیگر از شاخه نبات در زبان فارسی و در میان عوام، اشاره به معشوقه فرضی حافظ است. به هنگام فال گرفتن حافظ را به شاخ نباتش قسم می دهند که رازی را بر فال گیرنده آشکار کند.حافظ در غزلی می گوید:
همانگونه که از این سروده ی حافظ پیداست، سخن از معشوقه نیست بلکه سخن از "شاخه نبات" است. شاخه نبات قلم یا کلک حافظ است. از سخن حافظ "این همه شهد و شکر" می ریزد، یعنی حافظ سخن خود را شیرین می داند و خود را "چشم و چراغ همه شیرین سخنان" ( پارسی زبانان) می نامد:
مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت
گفت کای چشم و چراغ همه شیرین سخنان ( غزل 380 دیوان خانلری)
همانگونه که از این سروده ی حافظ پیداست، سخن از معشوقه نیست بلکه سخن از "شاخه نبات" است. شاخه نبات قلم یا کلک حافظ است. از سخن حافظ "این همه شهد و شکر" می ریزد، یعنی حافظ سخن خود را شیرین می داند و خود را "چشم و چراغ همه شیرین سخنان" ( پارسی زبانان) می نامد:
مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت
گفت کای چشم و چراغ همه شیرین سخنان ( غزل 380 دیوان خانلری)
wiki: شاخه نبات