طرح واره ی تصویری

طرح وارهٔ تصویری یک ساختار تکرارشونده در فرایندهای شناختی ما است که الگوهای فهم و استدلال ما را ایجاد می کند. طرح واره های تصویری در تعامل های بدنی ما، از تجربیات زبانی و از بافت تاریخی شکل می گیرند. این اصطلاح در کتاب مارک جانسون با عنوان بدن در ذهن، در مطالعهٔ موردی جورج لیکاف زنان، آتش و چیزهای خطرناک و همچنین توسط رودلف آرنهایم در تفکر تصویری توضیح داده شده.
در زبان شناسی شناختی معاصر، طرح وارهٔ تصویری به عنوان یک ساختار پیش زبانی بدن مند از تجربیات که استعارهٔ مفهومی را برمی انگیزد محسوب می گردد. شواهد موید طرح وارهٔ تصویری از بسیاری حوزه های مرتبط، شامل کارهای انجام شده روی شناخت بین حوزه ای در روان شناسی، شناخت فضایی در زبان شناسی و روان شناسی، زبان شناسی شناختی و علوم اعصاب، به دست آمده.