غربالگری برهم کنش های پروتئین-پروتئین (به انگلیسی Protein–protein interaction screening) به شناسایی برهمکنش پروتئین ها با استفاده از روش های غربالگری بالقوه مانند کامپیوتر یا ربات هایی با قابلیت خوانش پلیت و فلوسایتومتری اشاره می کند.برهمکنش های میان پروتئین ها در همه فرایندهای یک سلول زنده نقش حیاتی ایفا می کنند. اطلاعات در مورد این برهمکنش ها فهم و درک ما در مورد بیماری ها را بهبود داده و می تواند پایه ای برای روش های درمانی جدید فراهم سازد.
Bimolecular Fluorescence Complementation (BiFC)
علی رغم اینکه روش های زیادی برای تعیین برهمکنش های پروتئین- پروتئین وجود دارد، اغلب این روش ها همچون Co-immunoprecipitation، انتقال انرژی رزونانس فلورسانس و تداخل سنجی قطبش دوگانه (dual polarisation interferometry) رویکرد غربالگری ندارند.
روش های که برهمکنش های پروتئین- پروتئین را در سلول های زنده غربالگری می کنند
روشی جدید برای مشاهده برهمکنش های پروتئینی است. ترکیب کردن این روش با سایر فناوری های جدیدِ DERB می تواند غربالگری برهمکنش های پروتئین- پروتئین و تلفیق آن ها را ممکن سازد.
Bimolecular Fluorescence Complementation (BiFC)
علی رغم اینکه روش های زیادی برای تعیین برهمکنش های پروتئین- پروتئین وجود دارد، اغلب این روش ها همچون Co-immunoprecipitation، انتقال انرژی رزونانس فلورسانس و تداخل سنجی قطبش دوگانه (dual polarisation interferometry) رویکرد غربالگری ندارند.
روش های که برهمکنش های پروتئین- پروتئین را در سلول های زنده غربالگری می کنند
روشی جدید برای مشاهده برهمکنش های پروتئینی است. ترکیب کردن این روش با سایر فناوری های جدیدِ DERB می تواند غربالگری برهمکنش های پروتئین- پروتئین و تلفیق آن ها را ممکن سازد.