عباس عطار (زادهٔ ۱۳۲۳-درگذشتهٔ ۵ اردیبهشت ۱۳۹۷)، دانش آموخته رشته مطبوعات و ارتباطات در انگلستان، عکاس ایرانی بود. او در ۱۹۸۱ به مگنوم فوتوز (آژانس عکس مگنوم) پیوست و در ۱۹۸۵ عضو تمام وقت مگنوم شد؛ همچنین از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ رئیس دوره ای مگنوم بود. عباس عطار در ۵ اردیبهشت ۱۳۹۷ به علت بیماری سرطان در ۷۴ سالگی در پاریس درگذشت.
Iran, la révolution confisquée, Clétrat, Paris 1980
Retornos a Oapan, FCE Rio de Luz, Mexico 1986
Return to Mexico, W.W.Norton, New York 1992
Allah O Akbar, voyages dans l’Islam militant, Phaidon, London 1994
Allah O Akbar, a journey through militant Islam, Phaidon, London 1994
Viaggio negli Islam del Mondo, Contrasto, Roma 2002
Voyage en chrétientés, La Martiniere, Paris 2000
Faces of Christianity, A.Abrams, New York 2000
Glaube-liebe-hoffnung, Knesebeck, Munchen 2000
IranDiary 1971-2002, Autrement, Paris 2002
IranDiario 1971-2005, Sagiattore, Milano 2006
Abbas, I Grandi Fotografi di Magnum, Hachette, Milano 2005
Sur la Route des Esprits, Delpire, Paris 2005
The children of Abraham, (exhibition catalogue), Intervalles, Paris 2006
In Whose Name?, Thames and Hudson, London 2009
"Ali, le Combat", Editions Sonatines, Paris 2011
"Les Enfants du lotus, voyage chez les bouddhistes", De la Martinière, Paris 2011
سال ۱۹۵۲ به همراه خانواده اش، وقتی ده ساله بود، از ایران مهاجرت کرد. در عکسی خانوادگی که توسط بدرقه کنندگان خانواده عطار از او و به پدر، مادر و سه برادرش از آن ها گرفته شده است عباس که ده ساله است دوربین عکاسی بر گردن آویخته است. چهار سال بعد اولین عکس هایش را در سن ۱۴ سالگی در استقلال الجزایر گرفت. ۲۶ ساله بود که عکس هایش در مجلات جهان به چاپ رسید؛ عکس هایی با قالب سیاسی و اجتماعی. از جنگ ها و انقلاب «بیافرا» در آفریقا تا بنگلادش و ویتنام و خاورمیانه و شیلی و آفریقای جنوبی، همراه با روایتی از آپارتاید.بین سال های ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ «عباس» از پشت دوربین عکاسی اش به انقلاب اسلامی ایران نگریست و لحظات به یادماندنی ایرانی ها را روی کاغذهای عکاسی ماندگار کرد و همان طور که خودش می گوید، برای تاریخ عکس گرفت.
در سال۱۹۶۱ پس از آنکه عکس هایش جهانی شد، به آژانس عکس «مگنوم» پیوست. تاریخ تأسیس «مگنوم» به سال۱۹۴۷ بازمی گشت؛ آژانسی که توسط عکاس مشهور فرانسوی «هنری کارتیه برسون» به همراه «رابرت کاپا» و تعدادی از عکاسان جنگ تشکیل شد که برای ثبت وقایع مختلف سیاسی و اجتماعی دنیا دور یکدیگر جمع شده بودند؛ زمانی که عباس، ۳سال بیشتر نداشت. سال ها بعد یعنی در ۵۴سالگی (از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱)، رئیس دوره ای آژانس عکس «مگنوم» شد.
یک سال پیش از آنکه او رئیس دوره ای آژانس شود، بعد از ۱۷سال دوری از سرزمینش به ایران بازگشت. دستاورد این سفر، کتابی شد به نام «روزشمار ایران ۲۰۰۲–۱۹۷۱» که علاوه بر عکس ها، شامل یادداشت های روزانه عباس نیز هست و این یادداشت های روزانه در ایام سفر کمک می کند تا زیبایی شناسی شخصی عکس هایش برای بیننده شناسانده و معنی شود.
Iran, la révolution confisquée, Clétrat, Paris 1980
Retornos a Oapan, FCE Rio de Luz, Mexico 1986
Return to Mexico, W.W.Norton, New York 1992
Allah O Akbar, voyages dans l’Islam militant, Phaidon, London 1994
Allah O Akbar, a journey through militant Islam, Phaidon, London 1994
Viaggio negli Islam del Mondo, Contrasto, Roma 2002
Voyage en chrétientés, La Martiniere, Paris 2000
Faces of Christianity, A.Abrams, New York 2000
Glaube-liebe-hoffnung, Knesebeck, Munchen 2000
IranDiary 1971-2002, Autrement, Paris 2002
IranDiario 1971-2005, Sagiattore, Milano 2006
Abbas, I Grandi Fotografi di Magnum, Hachette, Milano 2005
Sur la Route des Esprits, Delpire, Paris 2005
The children of Abraham, (exhibition catalogue), Intervalles, Paris 2006
In Whose Name?, Thames and Hudson, London 2009
"Ali, le Combat", Editions Sonatines, Paris 2011
"Les Enfants du lotus, voyage chez les bouddhistes", De la Martinière, Paris 2011
سال ۱۹۵۲ به همراه خانواده اش، وقتی ده ساله بود، از ایران مهاجرت کرد. در عکسی خانوادگی که توسط بدرقه کنندگان خانواده عطار از او و به پدر، مادر و سه برادرش از آن ها گرفته شده است عباس که ده ساله است دوربین عکاسی بر گردن آویخته است. چهار سال بعد اولین عکس هایش را در سن ۱۴ سالگی در استقلال الجزایر گرفت. ۲۶ ساله بود که عکس هایش در مجلات جهان به چاپ رسید؛ عکس هایی با قالب سیاسی و اجتماعی. از جنگ ها و انقلاب «بیافرا» در آفریقا تا بنگلادش و ویتنام و خاورمیانه و شیلی و آفریقای جنوبی، همراه با روایتی از آپارتاید.بین سال های ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ «عباس» از پشت دوربین عکاسی اش به انقلاب اسلامی ایران نگریست و لحظات به یادماندنی ایرانی ها را روی کاغذهای عکاسی ماندگار کرد و همان طور که خودش می گوید، برای تاریخ عکس گرفت.
در سال۱۹۶۱ پس از آنکه عکس هایش جهانی شد، به آژانس عکس «مگنوم» پیوست. تاریخ تأسیس «مگنوم» به سال۱۹۴۷ بازمی گشت؛ آژانسی که توسط عکاس مشهور فرانسوی «هنری کارتیه برسون» به همراه «رابرت کاپا» و تعدادی از عکاسان جنگ تشکیل شد که برای ثبت وقایع مختلف سیاسی و اجتماعی دنیا دور یکدیگر جمع شده بودند؛ زمانی که عباس، ۳سال بیشتر نداشت. سال ها بعد یعنی در ۵۴سالگی (از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱)، رئیس دوره ای آژانس عکس «مگنوم» شد.
یک سال پیش از آنکه او رئیس دوره ای آژانس شود، بعد از ۱۷سال دوری از سرزمینش به ایران بازگشت. دستاورد این سفر، کتابی شد به نام «روزشمار ایران ۲۰۰۲–۱۹۷۱» که علاوه بر عکس ها، شامل یادداشت های روزانه عباس نیز هست و این یادداشت های روزانه در ایام سفر کمک می کند تا زیبایی شناسی شخصی عکس هایش برای بیننده شناسانده و معنی شود.
wiki: عباس عطار