هبیل

هبیل . [ هََ ] (اِخ ) (بنی ...) قبیله ای است از عرب . (لسان العرب ). اولاد و احفاد و اخلاف هبیل که باقیمانده ٔ آنها در یمن هستند. رجوع به هبیل (پدر قبیله ای از عرب ) شود.

هبیل . [ هََ ] (اِخ ) پدربطنی است . (منتهی الارب ). پدر قبیله ای است از عرب که باقیمانده ٔ آنها در یمن هستند. (معجم متن اللغة).

هبیل . [ هََ ] (اِخ ) صورتی از کلمه ٔ هابیل است برادر قابیل که فرزندان آدم باشند. (از اقرب الموارد). هابیل پسر آدم . (ناظم الاطباء). رجوع به هابیل شود.

هبیل . [ هَُ ب َ ] (اِخ ) ابن کعب . صحابی است . وی از بنی مازن بود. طبرانی در کتاب اوسط از صفوان بن عمر روایت کرده که معاذبن جبل ، هبیل بن کعب و جدش مازن بن خثیمة را نزد رسول فرستاد و اینان اسلام آوردند. (الاصابة فی تمییز الصحابة قسم اول ).

هبیل . [ هَُ ب َ ] (اِخ ) ابن وبرة الانصاری صحابی است . (الاصابة فی تمییز الصحابة قسم اول ).