( اسم ) مونث مازح زن مزاح کننده زن بذله گو .
مازحه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( مازحة ) مازحة. [ زِ ح َ ] ( ع ص ) مؤنث مازح. ( ناظم الاطباء ). زن مزاح کننده. زن بذله گو. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به ماده قبل شود.
مازحة. [ زِ ح َ ] (ع ص ) مؤنث مازح . (ناظم الاطباء). زن مزاح کننده . زن بذله گو. (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به ماده ٔ قبل شود.
دانشنامه عمومی
زن شوخ طبع، بذله گو (گلستان سعدی-باب دوم به شرح مرحوم غلامحسین یوسفی)
کلمات دیگر: