هبنیق

فرهنگ فارسی

خدمتکار و چاکر غلام بچه خدمتکار

لغت نامه دهخدا

هبنیق . [ هَِ ] (ع اِ) خدمتکار وچاکر. (منتهی الارب ). غلام بچه ٔ خدمتکار. (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد). هُبنُق . هُبنوق . هَبنیق . هَبَینَق . هُبانِق . ج ، هبانق ، هبانیق . (معجم متن اللغة).

هبنیق. [ هَِ ] ( ع اِ ) خدمتکار وچاکر. ( منتهی الارب ). غلام بچه خدمتکار. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). هُبنُق. هُبنوق. هَبنیق. هَبَینَق. هُبانِق. ج ، هبانق ، هبانیق. ( معجم متن اللغة ).

هبنیق. [ هََ ] ( ع اِ ) خدمتکار وچاکر. ( منتهی الارب ). غلام بچه خدمتکار. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). هُبنُق. هِبنیق. هُبنوق. هَبَینَق. هُبانِق. ج ، هبانق ، هبانیق. ( معجم متن اللغة ).

هبنیق . [ هََ ] (ع اِ) خدمتکار وچاکر. (منتهی الارب ). غلام بچه ٔ خدمتکار. (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد). هُبنُق . هِبنیق . هُبنوق . هَبَینَق . هُبانِق . ج ، هبانق ، هبانیق . (معجم متن اللغة).

کلمات دیگر: