هبا گردیدن

هبا گردیدن. [ هََگ َ دی دَ ] ( مص مرکب ) تباه شدن. ضایع گردیدن. نابودگشتن. از بین رفتن. هبا شدن. هدر رفتن :
در وقت کینه گر بودش بر حسود دست
قهرش چنان کند که هبا گردد و هدر.