( هبعة ) هبعة. [ هَُ ب َ ع َ] ( ع اِ ) مؤنث هبع. ماده خر. || شتر بچه ماده ای که در آخر نتاج زاده شده باشد. ( ناظم الاطباء ). ج ، هُبَعات. || یکی از هبع. ( تاج العروس ). یکی از شتر بچگانی که در آخر نتاج زاده باشند.
هبعه
لغت نامه دهخدا
هبعة. [ هَُ ب َ ع َ] (ع اِ) مؤنث هبع. ماده خر. || شتر بچه ٔ ماده ای که در آخر نتاج زاده شده باشد. (ناظم الاطباء). ج ، هُبَعات . || یکی از هبع. (تاج العروس ). یکی از شتر بچگانی که در آخر نتاج زاده باشند.
کلمات دیگر: