ناچمان

ناچمان. [ چ َ ] ( نف مرکب ) عاجز و ناتوان در حرکت. ( ناظم الاطباء ). ناخرام. بی حرکت. ناخوش احوال. بی حال. که چمیدن و خرامیدن نتواند :
همی گفت زندان و بند گران
کشیدم همی ناچمان و چران.فرنگیس نالنده بود این زمان
بلب ناچران و بتن ناچمان.