درنگ ساختن

تاخیر و تانی کردن مولیدن کندی نمودن اقامت کردن توقف کردن

درنگ ساختن. [ دِ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) تأخیر و تأنی کردن. مولیدن. کندی نمودن :
چو سازی درنگ اندر این جای تنگ
شود تنگ بر تو سرای درنگ.من اینک پس اندر چو باد دمان
بیایم نسازم درنگ و زمان.سپهدار گفتا چه سازی درنگ
بیارای رفتن پذیره به جنگ. || اقامت کردن. توقف کردن :
چو آید بر این باش و مَسْگال جنگ
چو خواهی که ایدر نسازددرنگ.بدان تا برادر بترسد ز جنگ
چو تنها بماند نسازد درنگ. || دقت کردن. تأمل کردن :
که دانا به هر کار سازد درنگ
سر اندر نیارد به پیکار تنگ.