( درنیة ) درنیة. [ دُ نی ی َ ] ( ص نسبی ) منسوب است به دُرْنی که نام موضعی است. ( از منتهی الارب ).
درنیه
لغت نامه دهخدا
درنیة. [ دُ نی ی َ ] (ص نسبی ) منسوب است به دُرْنی که نام موضعی است . (از منتهی الارب ).
کلمات دیگر:
درنیة. [ دُ نی ی َ ] (ص نسبی ) منسوب است به دُرْنی که نام موضعی است . (از منتهی الارب ).