( رغادة ) رغادة. [ رَ دَ ] ( ع مص ) رغادت. مصدر به معنی رَغد و رَغَد. ( ناظم الاطباء ). فراخ عیش شدن. ( دهار ) ( یادداشت مؤلف ) ( از مصادر اللغه زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). رجوع به رَغد و رَغَد شود.
رغاده
لغت نامه دهخدا
رغادة. [ رَ دَ ] (ع مص ) رغادت . مصدر به معنی رَغد و رَغَد. (ناظم الاطباء). فراخ عیش شدن . (دهار) (یادداشت مؤلف ) (از مصادر اللغه ٔ زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). رجوع به رَغد و رَغَد شود.
کلمات دیگر: