درنگ دادن

مهلت دادن زمان دادن اقامت دادن سکونت دادن مسکن دادن جا دادن

درنگ دادن. [ دِ رَ دَ ] ( مص مرکب ) مهلت دادن. زمان دادن :
چوضحاکش آورد ناگه به چنگ
یکایک ندادش زمان درنگ.زمانه ندادش بر آن بر درنگ
به دریا بس ایمن مشو از نهنگ.زمانه زمانی ندادش درنگ
شد آن شاه هوشنگ با رای وهنگ.چو اسفندیار اندر آمد به جنگ
ز کینه ندادش زمانی درنگ. || اقامت دادن. سکونت دادن. مسکن دادن. جا دادن :
بدین خانه امشب درنگم دهی
همه مردمی باشد و فرهی.