ابن وهب بن محمد بن علی شاعر اوراست بهجه الزمان در ادب و زمام الصبا
حسن دمشقی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حسن دمشقی. [ ح َ س َ ن ِ دِ م َ ] ( اِخ ) ابن رجأبن ابراهیم بن عبداﷲ حنفی. درگذشته 765 هَ. ق. احوال او در هدیةالعارفین ( ج 1 ص 286 ) بنقل از صفوةالادباء آمده است.
حسن دمشقی. [ ح َ س َ ن ِ دِ م َ ] ( اِخ ) ابن وهب بن محمدبن علی شاعر درگذشته 475 هَ. ق. او راست : «بهجةالزمان » در ادب و «زمام الصبا». ( هدیةالعارفین ج 1 ص 276 ).
حسن دمشقی. [ ح َ س َ ن ِ دِ م َ ] ( اِخ ) ابن وهب بن محمدبن علی شاعر درگذشته 475 هَ. ق. او راست : «بهجةالزمان » در ادب و «زمام الصبا». ( هدیةالعارفین ج 1 ص 276 ).
حسن دمشقی . [ ح َ س َ ن ِ دِ م َ ] (اِخ ) ابن رجأبن ابراهیم بن عبداﷲ حنفی . درگذشته ٔ 765 هَ . ق . احوال او در هدیةالعارفین (ج 1 ص 286) بنقل از صفوةالادباء آمده است .
حسن دمشقی . [ ح َ س َ ن ِ دِ م َ ] (اِخ ) ابن وهب بن محمدبن علی شاعر درگذشته ٔ 475 هَ . ق . او راست : «بهجةالزمان » در ادب و «زمام الصبا». (هدیةالعارفین ج 1 ص 276).
کلمات دیگر: