حسن در غایت صفاو بها
حسن شسته
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حسن شسته. [ ح ُ ن ِ ش ُ ت َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حسن در غایت صفا و بها :
این حسن شسته ای که تو داری نداشت صبح
هر چند گرد چهره او آفتاب شست.
این حسن شسته ای که تو داری نداشت صبح
هر چند گرد چهره او آفتاب شست.
سالک یزدی ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: