کلمه جو
صفحه اصلی

رفاض

لغت نامه دهخدا

رفاض. [ رِ ] ( ع اِ ) راههای پریشان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). راههای پریشان و مختلف. ( ناظم الاطباء ). راههای پریشان و شکافهای آن. ( از اقرب الموارد ).

رفاض. [ رُ ] ( ع ص ، اِ ) شکسته و پریشان از هر چیزی. || هیزم ریزه. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ): رفاض الحطب ؛ هیزم ریزه. ( ناظم الاطباء ).

رفاض. [ رُف ْ فا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ رافض. ( از اقرب الموارد ). رجوع به رافض شود.

رفاض . [ رُ ] (ع ص ، اِ) شکسته و پریشان از هر چیزی . || هیزم ریزه . (آنندراج ) (منتهی الارب ): رفاض الحطب ؛ هیزم ریزه . (ناظم الاطباء).


رفاض . [ رِ ] (ع اِ) راههای پریشان . (منتهی الارب ) (آنندراج ). راههای پریشان و مختلف . (ناظم الاطباء). راههای پریشان و شکافهای آن . (از اقرب الموارد).


رفاض . [ رُف ْ فا ] (ع ص ، اِ) ج ِ رافض . (از اقرب الموارد). رجوع به رافض شود.



کلمات دیگر: