درنگ امدن

( درنگ آمدن ) تاخیر کردن ماندن اقامت کردن

( درنگ آمدن ) درنگ آمدن. [ دِ رَ م َ دَ ] ( مص مرکب ) تأخیر کردن :
ز کارش نیامد زمانی درنگ
چنین باشد آن کو بود مرد جنگ. || ماندن. اقامت کردن. توقف کردن :
به رفتن دو هفته درنگ آمدش
تن آسان خراسان به چنگ آمدش.چو آباد جایی بچنگ آمدش
برآسود و چندی درنگ آمدش. || مماطله کردن. اهمال کردن. دست دست کردن :
که تنها بر او به جنگ آمدی
چو رفتی به رزمش درنگ آمدی.