کلمه جو
صفحه اصلی

رعوم

لغت نامه دهخدا

رعوم. [ رُ ] ( ع ص ، اِ ) زن نازک اندام. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

رعوم. [ رَ ] ( ع ص ، اِ ) گوسپند لاغرکه از بینی آن آب رود. ( منتهی الارب ) ( از مهذب الاسماء ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). || سیاهی دوات. || سخت لاغر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || خویشتن. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || روح و جان. ( ناظم الاطباء ).

رعوم . [ رَ ] (ع ص ، اِ) گوسپند لاغرکه از بینی آن آب رود. (منتهی الارب ) (از مهذب الاسماء) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || سیاهی دوات . || سخت لاغر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || خویشتن . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || روح و جان . (ناظم الاطباء).


رعوم . [ رُ ] (ع ص ، اِ) زن نازک اندام . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ).



کلمات دیگر: