( درمجة ) درمجة. [ دَ م َ ج َ ] ( ع مص ) مهر آوردن ناقه بر بچه خود. ( از منتهی الارب ). دربجة. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به دربجة شود.
درمجه
لغت نامه دهخدا
درمجة. [ دَ م َ ج َ ] (ع مص ) مهر آوردن ناقه بر بچه ٔ خود. (از منتهی الارب ). دربجة. (از اقرب الموارد). و رجوع به دربجة شود.
کلمات دیگر: