درنگ اوردن

( درنگ آوردن ) آهسته شدن تعویق کردن ابطائ مولیدن آهسته و نرم و به رفق کاری را کردن آرام گرفتن

( درنگ آوردن ) درنگ آوردن. [ دِ رَ وَ دَ ] ( مص مرکب ) آهسته شدن.تعویق کردن. ابطاء. مولیدن. دفعالوقت کردن. به بطؤکردن. شکیبیدن. آهسته و نرم و به رفق کاری را کردن.به تداول امروزین ، صبر کردن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). کاری را به تعویق و تأخیر انداختن. تردید کردن. اهمال کردن. مماطله کردن. دست بدست کردن :
تو بر کار او گر درنگ آوری
مگر باد زآن پس به چنگ آوری.درنگ آوری کار گردد تباه
میاسای و اسپ درنگی مخواه.دهر در بردنش شتاب کند
گر تو در خوردنش درنگ آری. || آرام گرفتن. متوقف شدن. بر جای ماندن. اقدامی نکردن. تأمل کردن. ماندن. معطل شدن :
درنگ آر ای سپهر چرخ وارا
کیاخن ترْت باید کرد کارا.گر امروز چون دی درنگ آوریم
همه نام مردی به ننگ آوریم.اگر ما بدین بر درنگ آوریم
همان نام نیکو به ننگ آوریم.فرنگیس گفت ار درنگ آوریم
جهان بر دل خویش تنگ آوریم.اگر جنگجوئی تو جنگ آورم
نباید که دیگر درنگ آورم.گر ایدون که پیروز باشم به جنگ
به آوردگه بر، نیارم درنگ.بدو گفت هرمز که پس چیست رای
درنگ آورم یا بجنبم ز جای.درنگ آور ایدر همی بی نیاز
بود کآید آن بخت برگشته باز.چو آن نیرنگ ساز آواز بشنید
درنگ آوردن آنجا مصلحت دید. || ثبات نشان دادن :
بکوشید و رای پلنگ آورید
یکایک بدین کین درنگ آورید. || صلح کردن. عدم تعرض. سازش کردن. آرامش و صلح نشان دادن :
تو گر با درنگی درنگ آوریم
ورت رای جنگ است جنگ آوریم.همان به که با او درنگ آورم
به شیرین سخن بند و رنگ آورم.