رعیت پرور

رعیت پرور. [ رَ عی ی َ پ َرْ وَ ] ( نف مرکب ) رعیت پرورنده. که رعایت حال رعیت کند. پادشاهی که به آسایش و رفاه ملت علاقه مند باشد. رعیت نواز. ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به رعیت و رعیت پروری شود.
- سلطان رعیت پرور ؛ پادشاهی که عموم مردمان مملکت خود را تربیت می کند. ( ناظم الاطباء ).