<div class="boxBd">درگهی. [ دَ گ َ ] ( ص نسبی ) منسوب به درگه. درگاهی.<br>- مرکب درگهی ؛ اسب نوبتی. اسب تربیت شده و لایق سواری درباریان : <br>شیخ کامل بود و طالب مشتهی <br>مرد چابک بود و مرکب درگهی.<div class="au">مولوی.</div></div>

درگهی. [ دَ گ َ ] ( ص نسبی ) منسوب به درگه. درگاهی. - مرکب درگهی ؛ اسب نوبتی. اسب تربیت شده و لایق سواری درباریان : شیخ کامل بود و طالب مشتهی مرد چابک بود و مرکب درگهی. مولوی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">منسوب به درگه درگاهی</div>

درگهی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا