چنگل باز

پنج. باز ٠ مخلب ٠ رهانیدن صید را از چنگل باز و صیاد ٠

چنگل باز. [ چ َ گ َ ل ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پنجه ٔباز. مخلب. ( منتهی الارب ) :
نی نی که همچو چنگل باز است زلف او
من پر ز بیم او چو کبوتر همی زنم.که مرغ در قفس ایمن بود ز چنگل باز.کبوتر بچه چون آید به پرواز
ز چنگ شه فتد در چنگل باز.جهض ؛ رهانیدن صید را از چنگل باز و صیاد. ( منتهی الارب ).