کلمه جو
صفحه اصلی

رغیوه

لغت نامه دهخدا

رغیوه . [ رَ وِ ] (اِخ ) نام یکی از دهستانهای بخش رامهرمز شهرستان اهواز. این دهستان از شمال به بخش هفت گل و شهرستان شوشتر، از خاور به بخش هفت گل و رام هرمز، از جنوب به رود گوپال ، از باختر به رودخانه ٔ کارون محدود است . رغیوه از 13 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و جمعیت آن در حدود 1600 تن است . قراء مهم دهستان عبارت است از: دره بید، البوتباره ، شجیرات . مرکز دهستان رغیوه است . آب آن رود و چاه . محصول عمده ٔ آن غلات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).


رغیوه . [ رَ وِ / وَ ] (اِخ ) ده مرکز دهستان رغیوه ٔ بخش رامهرمز شهرستان اهواز. آب و هوای آن گرمسیری . سکنه ٔ آن 100 تن است . محصول عمده ٔ آنجاغلات . راه آن در تابستان اتومبیل رو است . ساکنان از طایفه ٔ غلامی هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).


رغیوه. [ رَ وِ / وَ ] ( اِخ ) ده مرکز دهستان رغیوه بخش رامهرمز شهرستان اهواز. آب و هوای آن گرمسیری. سکنه آن 100 تن است. محصول عمده آنجاغلات. راه آن در تابستان اتومبیل رو است. ساکنان از طایفه غلامی هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

رغیوه. [ رَ وِ ] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای بخش رامهرمز شهرستان اهواز. این دهستان از شمال به بخش هفت گل و شهرستان شوشتر، از خاور به بخش هفت گل و رام هرمز، از جنوب به رود گوپال ، از باختر به رودخانه کارون محدود است. رغیوه از 13 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و جمعیت آن در حدود 1600 تن است. قراء مهم دهستان عبارت است از: دره بید، البوتباره ، شجیرات. مرکز دهستان رغیوه است. آب آن رود و چاه. محصول عمده آن غلات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

دانشنامه عمومی

رغیوه ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
رغیوه (شوش)
رغیوه (هفتکل)


کلمات دیگر: