کلمه جو
صفحه اصلی

ارامگاه ملا حسن کاشی

دانشنامه عمومی

آرامگاه ملاحسن کاشی. آرامگاه ملاحسن کاشی یا مقبره مولانا حسن کاشی بنایی مربوط به آغازین دوره های صفویه است که در سلطانیه، جنوب شهر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱۶۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این مکان مقبره حسن کاشی است.
آرامگاه ملاحسن کاشی در نزدیکی گنبد سلطانیه، جای گرفته است. آرامگاهی که توسط شاه طهماسب یکم به افتخار ملاحسن کاشی عارف قرن ۱۴میلادی بنا شده است. تکمیل معماری داخلی بنا توسط فتحعلی شاه قاجار در دوران قاجار و قرن ۱۹اُم میلادی انجام گرفته است.

دانشنامه آزاد فارسی

آرامگاه ملا حسن کاشی. آرامگاه ملاحسن کاشی
(یا: بقعه­ ی ملاحسن کاشی) بنایی تاریخی مربوط به قرن 10ق در سلطانیه. در سفرنامه ­ی ادیب­ الممالک فراهانی، ملاحسن کاشی (صاحب این مقبره) از علمای دوره­ ی سلطان محمد خدابنده معرفی شده است. در منابع متأخرتر، این بنا را مقبره­ ی ملاحسن کاشی (معروف به شیرازی) دانسته ­اند. بعضی او را از علمای دوره ی ایلخانی و برخی دوره­ ی صفوی خوانده ­اند. ماده تاریخ کتیبه­ ی بنا سال ۹۳۷ق را نشان می­ دهد.
بنا کوشکی هشت ضلعی است، با گنبدخانه ­ای با گنبد دوپوششی (که پوششی تزئینی­ ای نیز بر آن اضافه شده) در میانه و ایوان­ هایی در چهار ضلع آن. گنبد بر هسته­ ی چهارگوش مرکزی استقرار یافته و ساقه­ ی نسبتا بلندی دارد. اضلاع بیرونی گنبدخانه به قرینه­ ی­ مقابل هم، هریک 5.8 و 7.70 متر طول دارند. پوش خارجی گنبد گریوی بلند و پوششی از کاشی دارد. پوشش داخلی گنبد با مقرنس و گچ ­بری تزیین شده است.
براساس منابع موجود، این بنا در باغی مصفا واقع بوده، که امروزه تنها سردر آن در نزدیکی بنای مقبره باقی مانده است. مقبره در جنوب سلطانیه و یک کیلومتری گنبد_سلطانیه قرار دارد. آرامگاه نخست به دستور شاه تهماسب اول در اواخر سلطنت او بنا شد و در زمان فتحعلی شاه تزئینات داخلی­ بنا که مقرنس­ کاری گچی است به هزینه­ ی عبدالله میرزا دارا (حاکم زنجان) اضافه شدند. این مقبره در اواخر دوره­ ی پهلوی به صورت محدود و در سال 1397 قدری مفصل ­تر مرمت شده است.
مقبره در تاریخ 15 دی 1310 به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است.
منابع:
http://yon.ir/xe6B8


کلمات دیگر: