کلمه جو
صفحه اصلی

برکه خورشیدی

دانشنامه عمومی

برکه خورشیدی یک برکه آب شور است که انرژی خورشید را به صورت گرما جذب می کند و تا مدت زیادی ذخیر می کند. این انرژی گرمایی می تواند برای تولید برق، گرمایش شوفاژ یا نمک زدایی آب شور استفاده شود.
C, Nielsen; A, Akbarzadeh; J, Andrews; HRL, Becerra; P, Golding (2005), The History of Solar Pond Science and Technology, Proceedings of the 2005 Solar World Conference, Orlando, FL
برکهٔ خورشیدی یک برکهٔ آب شور است که شوری لایه های آن متفاوت است. لایه های زیرین شوری زیادی دارند و لایه های بالایی شوری کمی دارند. این اختلاف سطح شوری باعث اختلاف چگالی در لایه های آب می شود. لایه های پایینی چگال تر و لایه های بالایی سبک تر هستند. اختلاف چگالی باعث می شود که جریان همرفت در برکهٔ خورشیدی شکل نگیرد و لایه های آب مشابه عایق حرارتی عمل کنند.
آب برکهٔ خورشیدی شفاف است و کف برکهٔ خورشیدی سیاه رنگ است. در نتیجه نور خورشید از برکه عبور می کند و توسط کف برکه جذب می شود. در یک برکهٔ خورشیدی دمای آب لایه های پایینی می تواند به ۹۰ درجه سانتیگراد برسد در حالی که دمای سطح آب حدود ۳۰ درجه می ماند.
گرمای برکهٔ خورشیدی می تواند به عنوان منبع گرمایش شوفاژ استفاده شود. به دلیل ظرفیت حرارتی بالای آب، گرمای دریافتی می تواند تا مدت طولانی محبوس بماند. یک برکهٔ خورشیدی می تواند گرمای خورشید را در تابستان جذب کند و در پاییز یا زمستان برای گرمایش شوفاژ استفاده کند. در مواردی که در زمستان گرمای خورشید برای گرمایش کافی نباشد از پمپ حرارتی استفاده می شود. پمپ حرارتی می تواند با راندمان (ضریب عملکرد) ۲۰۰٪ تا ۵۰۰٪ آب را گرم کند.

دانشنامه آزاد فارسی

بِرْکِۀ خورشیدی (solar pond)
برکه های طبیعی یا مصنوعی، مانند بحرالمیت، که در آن ها انحلال پذیری نمک براثر گرمای خورشید بیشتر می شود. آب در بستر شورتر و داغ تر می شود و از لایۀ آبی با شوری کمتر در بالا جدا می شود. دما در بستر به ۱۰۰ درجۀ سانتی گراد می رسد و ممکن است از آن برای تولید برق استفاده کنند.


کلمات دیگر: